به نقل از مهر، همانطور که دانشمندان ناسا به تحقیقات خود برای یافتن نشانه ای از حیات در مریخ باستان ادامه می دهند، از سوی دیگر امیدوار به یافتن حیات در قمر اروپا نیز هستند.

بخش عمده ای از اطلاعات دانشمندان در مورد قمر اروپا، از پروازهای فضاپیمای "وویجر 2" ناسا در سال 1979 و فضاپیمای گالیله در اواسط تا اواخر دهه 1990 به دست آمده است.

حتی در این گذرها، دانشمندان دنیایی پوشیده از یخ را بر روی اروپا مشاهده کرده اند که نشانه های امیدوار کننده ای از اقیانوسهای آب مایع را در زیر سطح این قمر نشان می دهد.

چنین محیطی می تواند به طور بالقوه ای زیستگاه مناسبی برای حیات میکروبی باشد.

"رابرت پاپالاردو" مجری این تحقیقات از آزمایشگاه پیشرانش جت ناسا گفت: اگر روزی بشر کاوشگر روباتیکی را روی سطح اروپا فرود بیاورد، نیاز داریم بدانیم دنبال چه چیزی بگردیم و چه ابزارآلاتی باید به این قمر برده شود.

وی افزود: پیش از آنکه بتوانیم بر روی اروپا فرود بیایم هنوز آمادگی زیادی لازم داریم ؛ اما مطالعاتی مانند اینها می تواند به ما کمک کند بر روی فناوری هایی متمرکز شویم که ما را به آنجا ببرد و داده های که لازم داریم به ما کمک کند مناطق فرود احتمالی را پیش بینی کنیم.

به گفته پاپالاردو پس از زمین، اروپا محتمل ترین منطقه در منظومه شمسی است که می تواند از حیات پشتیبانی کند و یک ماموریت فرود می تواند بهترین راه برای جستجوی نشانه های حیات باشد.

این گروه از محققان دریافتند مهمترین سوالات در مورد قمر اروپا حول محور ترکیبات این قمر است: چه چیزی باعث رنگ مایل به قرمز و ترک های مایل به قرمز بر روی لکه های یخی سطحی این قمر می شود. چه واکنش های شیمیایی در آنجا روی می دهد ؟ آیا مولکول های آلی که واحد های سازنده حیات هستند در آنجا وجود دارند؟

منبع:لینکستان کپی رایت/دنیای نو