چه ساده در میان خنده های دیگران با گریه های خود بدنیا می آییم و اذان در گوشمان میخوانند و چه ساده در میان گریه های دیگران از دنیا میرویم و نماز برایمان میخوانند در این بین معمایی میسازیم به نام زندگی...آنهم چه کوتاه...به فاصله اذان تا نماز!!!
منبع:لینکستان کپی رایت/hasibo