با اینکه ننوشیدم از آن چـــــشم شرابـــــــــی
مهمان کن ازآن گونه مرا بوســـــۀ نابــــــی
ای ترس!تو را شکر،کـه بااین همــــــه تردید
یک بار نیاویختم از ســـــــقف طنابـــــــــــی
من عارف دل تنگم،یا زاهد دل سنـــــــــگ؟
یک عمرملائک همه گـــــــشتند و ندیـــــدند
درنامۀ اعمال من مست. صوابــــــــــــــــی
ساقی!ببخش هر چه که کردم با گوشه چشمت