[35]
سكوت
سكوت ِ سرد
سكوت ِ سرد ِ بيچراغ
سكوت ِ سرد ِ بيچراغ ِ شهر
***
سكوت ِ سرد ِ بيچراغ ِ شهر
مرا به ترس ميبرد
مرا به هول ميدهد
***
ز شنبه تا به شنبه پنج
دلم، شلوغي وُ چراغ را
فقط،
ز شهر ديده است
به بوق ِ ممتد ِ مزاحمين
و نور ِ محكم مغازهها
و راكبين
شناس بوده است
ولي كنون
سكوت
سكوت ِ سرد ِ بيچراغ ِ شهر وُ مردمان
پلاس افكنيده است
به روي عصر جمعهي پياده رو
وَ من
دلم گرفته است ازين هراس وُ ترس
دلم گرفته است ازين ملال ِ بيخيال
دلم گرفته است ازين سكوتِ سختِ شهر ِ بيچراغِ ِ سرد%
منبع:لینکستان کپی رایت/عصر جمعه ی پیاده رو