دیدنِ پیوستهی سید علی صالحی در این چندماه، همان اتفاق لازمی بود که باید برایم میافتاد. همیشه نمیشود انگیزهها را خودمان بیدار کنیم. باید یکی که شاعر است و به شعرش نزدیک، آنقدر دوستداشتنی باشد تا مسیر موهوم روبرو را نه جهت، که نشانت دهد. لااقل در شعر. نه یکدندگیهای بسته به سن و سال را دارد، نه آن غروری را که توی ذوق میزند. بیاهمیتترین جملههایش هم شاعرانهاند، نمیشود ننوشتشان. دوستش دارم.
*عنوان: مجموعه گفتوگویی ست با سید علی صالحی- نشر نگیما
منبع:پاسیو